François Van Royen: wijmen plekken
François Van Royen 02 - polderorganisatie en wijmenteelt_10_wijmen plekken
Het interview werd afgenomen in het kader van project "De Potige Polders" van Erfgoedcel Waasland. François Van Royen vertelt over het plekplein de plaats waar de arbeiders werden betaald per pak wijmen die wit werden gemaakt.
Het grootste deel van de wijmen was bestemd voor zgn ‘wit’ werk. Dit waren manden en korfjes die netjes moesten worden afgewerkt (manden voor voedingswaren, konijnenmanden, wasmanden..). Ze werden dan ook gemaakt van ontschorste wijmen en waren wit of witgeel
van kleur. Om ze wit te maken moesten ze een speciale behandeling ondergaan. Deze wijmen werden nadat ze gesorteerd en in bussels bij elkaar waren gebracht opnieuw geplant in bemeste en goed vochtige, slijkerige grond. Na de winter schoten de wijmen in het voorjaar uit en eens in volle sap, trok men ze terug uit de bodem en kon met beginnen met het ontschorsen of het ‘plekken’. Dit gebeurde met een plekijzer (of plekmolens voor bussels): dit bestaat uit 2 lange in V-vorm geplooide, duimdikke ijzeren staven. Daar werden de wijmen doorgetrokken, zodat het schors splijt en verder met de hand van het wit hout kon worden verwijderd. Het plekken van de wijmen begon in april en duurde tot Sinksen.
Na het plekken werden de wijmen in de zon gezet om te drogen. Als ze voldoende gedroogd waren werden ze met kleine wijmpjes bijeengebonden en opgeborgen in de magazijnen tot de mandenmaker ze nodig had. (www.scheldelanders.be, 13/10/2012)
Het grootste deel van de wijmen was bestemd voor zgn ‘wit’ werk. Dit waren manden en korfjes die netjes moesten worden afgewerkt (manden voor voedingswaren, konijnenmanden, wasmanden..). Ze werden dan ook gemaakt van ontschorste wijmen en waren wit of witgeel
van kleur. Om ze wit te maken moesten ze een speciale behandeling ondergaan. Deze wijmen werden nadat ze gesorteerd en in bussels bij elkaar waren gebracht opnieuw geplant in bemeste en goed vochtige, slijkerige grond. Na de winter schoten de wijmen in het voorjaar uit en eens in volle sap, trok men ze terug uit de bodem en kon met beginnen met het ontschorsen of het ‘plekken’. Dit gebeurde met een plekijzer (of plekmolens voor bussels): dit bestaat uit 2 lange in V-vorm geplooide, duimdikke ijzeren staven. Daar werden de wijmen doorgetrokken, zodat het schors splijt en verder met de hand van het wit hout kon worden verwijderd. Het plekken van de wijmen begon in april en duurde tot Sinksen.
Na het plekken werden de wijmen in de zon gezet om te drogen. Als ze voldoende gedroogd waren werden ze met kleine wijmpjes bijeengebonden en opgeborgen in de magazijnen tot de mandenmaker ze nodig had. (www.scheldelanders.be, 13/10/2012)
2011
François Van Royen, interview, 2011