Molenhuis de Watermolen

Foto van feestzaal 'Het Molenhuis' in restaurant 'De Watermolen'. Dit cultuurhistorische gebouw waarvan de oorsprong teruggaat tot de 16de eeuw, dateert grotendeels uit 1787, het Molenhuis uit 1616. Dit molenhuis werd gerealiseerd door Alexander de Bournonville, de toenmalige heer van Temse, en gebouwd op de thans gedempte Vliet. Op het ogenblik van de opbouw waren er slechts 3 in Vlaanderen. Op de gevel van het gebouw valt hetzelfde jaartal in sierlijke muurankers af te lezen, eveneens vertonen de balksleutels in het molenhuis een typisch renaissance - profiel. Volgens de tekeningen die zich bevinden in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Brussel, was de toenmalige watermolen een vroeg Vlaams renaissancegebouw. Het was een hoekgebouw van baksteen en een weinig zandsteen met verdieping en trapgevel. Veel is er van het oorspronkelijke gebouw niet overgebleven. Enkel in de gevel langs de Veerstraat bevindt zich een laat - gotisch nisje van zandsteen uit het begin van de 16de eeuw met daarin een bakstenen beeldje van de H. Amelberga dat dateert uit de 18e of 19e eeuw. De huidige watermolen bestaat uit twee gebouwen: het wooncomplex en het molenhuis. Het molenhuis werd vroeger de " De Watermolen " genoemd en het woonhuis noemde men " Het Backersveir "; In 1787 werd het woonhuis van de watermolen gedeeltelijk afgebroken en terug heropgebouwd. Het werd bijna een nieuw gebouw, doch opgetrokken in dezelfde bouwtrant als het vorige. En het is dit gebouw dat er nu nog staat. De werken aan de " stenen brug " in 1874 in de Kasteelstraat waren het begin van de overwelving en kanalisering van de Vliet. Zij leidden tot de verzanding van de monding van de Vliet; het draaien van het waterrad werd uiteindelijk onmogelijk gemaakt. Vanaf 1891 werd het molenhuis enkel als magazijn gebruikt. Tot het begin van de 19de eeuw was "de Watermolen" het bezit van de heren van Temse. Rond 1900 kreeg hij de bestemming van café - restaurant - hotel. In die functie kende hij zijn hoogste bloei tijdens de uitbating van de familie De Vree in het begin van de 20ste eeuw en dit dank zij het toerisme. In de zestiger jaren behoorde hotel - restaurant "De Watermolen" uitgebaat door de heer Belleman, tot de orde der 33 meester - koks van België. Met het vertrek van deze uitbater en de zware overstroming van december 1973, verdween de roem van het hotel - restaurant. In 1979 viel de uitbating volkomen stil en kwam het complex leeg te staan. In 1981 werd dit cultuurhistorische gebouw aangekocht door het Gemeentebestuur van Temse om er het toeristisch informatiekantoor en polyvalente tentoonstellingsruimte in onder te brengen, wat tot op heden nog steeds het geval is. Op 10 december 1998 ziet men opnieuw heil in de pittoreske molen aan de Schelde en gaat het gerenoveerde eet- en praatcafé en restaurant een nieuwe toekomst tegemoet. De geschiedenis herhaalt zich, als een rad van een watermolen. Op deze foto ziet u het interieur van de toenmalige feestzaal van De Watermolen. Op de voorgrond twee smakelijke kreeften.